دویدن
دویدن
دویدن
........
نرسیدن
نرسیدن
نرسیدن
......
آرزو
حسرت
آرزو
حسرت
آرزو
حسرت
.....
بغض
بغض
بغض
......
اشک
اشک
اشک
.......
چه قصه ی تلخی ست......
درسته زندگی سخته
این دنیا هم جای خوبی نیست
آره آرامش کمه
اما
توی این دنیا یه عده ای از آدما هم هستن
که
که یه نفر رو دارن ...
یه همراه خوب و مطمئن
اونی که همون طوری که هستی تو رو بخواد
بی هیچ منتی !
که نخواد اونی بشی که نیستی....
که
توی این مسیر سخت زندگی
تنهات نذاره...
جا نزنه...
منتظر بهونه نباشه واسه رفتن
که
عاشقانه دوستت داشته باشه
که
عاشقانه دوستش داشته باشی
یکی که عزیز دلش باشی
یکی که بی تو نتونه ادامه بده
و تو هم ...
یکی که واسه داشتنت و داشتنش
از همه چی بگذری و بگذره...
یکی که واسه بودنش و بودنت زندگی کنین...
من فکر می کنم هر کی همچین کسی توی زندگیش باشه این خود خوشبختیه!
خود خودشه
خوش به حال اونایی که دارن...
پ.ن : دیشب موقع خواب این فکرا میومد توی ذهنم...یه بار هم نصف شب بیدار شدم بازم به همین چیزا فکر می کردم و
و این که چرا همچین آدمی توی زندگی من نبوده و نیست !!
و آرزو کردم که کاش بود و باشه
از ته دل خواستم
تا فریاد بزنم من چه قدر خوشبختم !!