تصور کن !

 

که مثلا یه روزی مثل امروز که اشکام دارن سرازیر میشن... 

 

تو زنگ بزنی بگی پاشو بریم بیرون ...هرجا تو بگی... 

 

منم زودی اشکام رو پاک کنم و  آماده بشم... 

  

با کلی ذوق دیدنت... 

 

که بیای دنبالم و بریم یه جای خیلی قشنگ...یه جاده پاییزی... 

 

یه آهنگ ... 

 

و گرمای دستات که محکم دستامو فشار می دی 

 

که میگی غصه نخور عزیزم....همه چی حل میشه 

 

اون اشکایی که پاک می کنی... 

 

و اون حس آرامش دوست داشتنی ... 

 

و یه بوسه ی عمیق...  

 

 یه لبخند و........

 

+ چه چیزای ساده ای شدن آرزووو 

 

آخه این چه زندگیه!!!!

....

از چی بگم؟ 

 

از روزای باارزشی که دارم حرومشون می کنم 

 

از این حس های مزخرف...بغض هام... 

 

از اینکه زمان داره میگذره و من هنوز اندر خم یه کوچم... 

 

از این زندگی من که همه چی توش گره خورده... 

 

از اشکام که دارن سرازیر میشن.... 

 

 

از کی بگم؟ 

 

از اونی که باهاش هستم و نیستم! 

  

از این زمونه ی بد.... 

 

نمی دونم گیجم کلا.... 

 

 

کاش یه کم آرامش داشتم 

 

از این کلافگی داغون شدم.... 

 

+ می نویسم که این روزام...این حالم یادم نره... 

 

...

هنوزم با منی اما ...

 

دلم تنگه برای تو....

 

اگه چشمات بگن آره

 

هیچ کدوم کاری نداره....

....

 

پر از بغضم... 

  

فکر می کنم اون منو نمی خواد...  

 

اگه می خواست...

 

به درک... 

 

بودن باهاش واسه من چی داشته آخه !! 

 

جز حسرت... 

 

جز بغض... 

 

خیلی داغونم 

 

خیلی... 

 

مغزم درست کار نمی کنم 

 

اما می خوام تمومش  کنم...